O nas

Stopnica założona w IX wieku na szlaku bursztynowym, rozwijała się wokół książęcego dworu. W 1087 roku przybył tam francuski misjonarz, ks. Baldwin, budując kościół Trójcy Przenajświętszej. Stopnica zyskała znaczenie dzięki licznym wizytom królewskim, począwszy od Bolesława Wstydliwego (1275) i Władysława Łokietka (1326), który po skardze mieszkańców na bandytyzm, ufundował kapliczkę św. Anny. Kazimierz Wielki (1362) rozbudował dwór do rangi zamku, nadał Stopnicy prawa miejskie i zwolnił mieszkańców od podatków na 16 lat. Jego niemoralne życie spotkało się z reprymendą biskupa Jana Bodzanty, co zaowocowało budową sześciu kościołów pokutnych, w tym w Stopnicy (pod wezwaniem św. Apostołów Piotra i Pawła, z kaplicą św. Anny).

Zamek w Stopnicy zmieniał właścicieli, a w 1633 roku Krzysztof Ossoliński ufundował klasztor reformatów, by przeciwdziałać szerzącym się herezjom. Franciszkanie odegrali ważną rolę w życiu Stopnicy, zapewniając wsparcie duchowe i patriotyczne w burzliwych czasach, w tym podczas wojen i powstań. W czasie II wojny światowej klasztor stał się schronieniem dla wielu, w tym dla biskupa Czesława Kaczmarka. Przyklasztorny kościół został wysadzony przez Niemców w 1944 roku. Od 1979 roku pieczę nad klasztorem przejęli Księża Sercanie, przeznaczając go na swój Nowicjat.